Anke Franke, eikenhout en Bridge rondom De Kolk.

“Onder de brug bij Anke Franke,
daar verkoopt men eikenhout,
maar dat hout dat wil niet branden,
Mensen, mensen wat een verdriet,
koop bij Anke Franke niet.
Anke Franke is een dief.”

Wie kent dit oerhollandse gedicht?
Ik schat dat het er niet velen zullen zijn.
In mijn jeugd in Suriname heb ik dit gedicht op school
moeten leren.
Geen idee waar het over ging? Eikenhout? Nooit van gehoord, nooit gezien.
En wie was in hemels naam nu Anke Franke? Een man of vrouw?
En waarom verkoop je hout onder een brug? En niet gewoon op de markt?
Raar verhaal, heel raar. En ik vind weinig Nederlandse Nederlanders die dit gedicht
kennen.
En ik in de tropen geboren Nederlander wel, hahahah.

En wat heeft dit nu met bridge te maken? Laat staan met onze bridgedrive rondom
De Kolk?
Helemaal niks, nada, niente niks.

En toch schrijf ik dit op om nogmaals jullie aandacht terug te brengen naar 4
oktober 2025.
Opnieuw een geslaagde bridgedrive. Steeds meer bridgers uit de steeds verdere
omgeving komen op onze Kolk af. Dit jaar onder vrouwelijke leiding.
In tegenstelling tot Anke Franke waren de bridgekwaliteiten voor een ieder in de
openlucht te bewonderen. De sfeer was super, medebepaald door het redelijk
goede weer.
Ach, hier en daar een kleine oneffenheid. Geen punt. Zolang we niet richting Anke
Franke gaan.
Dan blijven we onze Bridgedrive gewoon aanbieden en niemand loopt verdrietig
weg.

Op naar het volgend jaar!